Acur taze ve turşuluk tüketim için üretilen tek yıllık bir bitkidir.

Acur yaz aylarında iç piyasa ve ihracat pazarı için ticari olarak, ana ürün veya 2. ürün yetiştirildiği gibi hobi bahçelerinin ve saksılarında en başarılı ürünlerindendir.

Halk arasında yılan kavunu, acır veya nacır olarak da adlandırılır.

Acurun anavatanı Anadolu, İran, Afganistan ve Güney Batı Asya olarak varsayılmaktadır.

Acur tohumları 15°C ile 30°C arasındaki sıcaklıklarda 8-10 gün içerisinde çimlenir.

Kökler derinlere gelişen kazık kök üzerindeki yan saçaklarla yüzeysel olarak yayılır.

Acur toprak olarak derin işlenmiş, besin maddeleri açısından zengin, iyi havalanan, su tutma kabiliyeti yüksek, hafif asidik, tuzluluğu düşük toprakları sever. Toprak pH değeri 5-7 olmalıdır.

Acur genellikle doğrudan tohum ekme yöntemi ile yetiştirilir.Fide ile de üretilebilir.

Sıra üzeri 50 - 60 cm, Sıra arası 150 - 200 cm olmalıdır.

Direk ekimlerde dekara 150 - 200 gr. tohum ekilebilir.

Tohumların çimlenmelerini arttırmak için tohumların ıslatılması, birkaç tanesinin bir araya dikilmesi gibi yöntemler uygulanmalıdır.

Çoklu ekim yapılan acur tohumları 1-2 yapraklı döneme geldiklerinde en iyi gelişen 1-2 bitki bırakılıp diğerleri çapalama esnasında alınır.

Acurun ana gövdesi 2 metreye kadar uzayabilir. Gövde ve yan dallar başlangıçta otsu, yuvarlağa yakın üstü tüylerle kaplıdır. Daha sonra gövde sertleşir ve köşeli bir görünüm alır.

Yapraklar köşeli, sapları uzun ve tüylüdür.

Yaprak ve gövde açık yeşilden koyu yeşile kadar değişen renklerde olabilir.

Yaprak koltuklarından çıkan çiçekler monocie çiçeklerdir ve arılar ile tozlaşma sağlanır.

Acur bitkisinin gelişimi için optimum sıcaklık aralığı 25°C ile 35°C'dir.

Sulama yapılırsa meyveler daha hızlı büyür ve bitki başına verim de artar.

Acur kıraç arazilerde de yetiştirilebilme özelliğinden dolayı genellikle sulanamayan arazilerde üretimi yapılır.

Acur meyveleri uzun ve silindire yakın, dikine oluklu, tüylü, 20 - 50 cm uzunluğunda, 2.5 - 7.5 cm çapında, çoğunlukla uzun, eğrice veya orak şeklindedirler. Bunların dışında dolmalık olarak değerlendirilen yuvarlak meyveli çeşitlerde vardır. Meyveler çağla yeşili, beyazımtrak veya yeşil alacalı renkte olabilir.

Toprak hazırlığında dekara 2-4 ton çiftlik gübresi sonrasında ise azot, fosfor, potasyum ve organik gübrelerin tabandan ve yapraktan verilmesi verim ve kalite üzerine olumlu etki eder.

Çok nem olursa mildiyö ve bakteriyel hastalıklarla karşılaşılabilir. Düşük nemde ise kırmızı örümcek, trips, beyaz sinek gibi zararlılar ve külleme gibi hastalıklar görülebilir. Özellikle vektörlerle bulaşık bitkilerde virüs zararı çok fazla görülebilmektedir.

Acurun meyveleri sertleşmeden hasat zamanı gelmiş olur. Hasat döneminde meyvenin üzerinde tüycükler olur. Gün aşırı büyüyen meyveler, sabah erkenden veya akşamüstü makas ya da bıçakla hasat yapılır.

Dekardan alınan ürün miktarı yetiştirme şartlarına göre 1-3 ton arasında değişir.